mglisty wieczór

staruszka w aptece

pyta o arszenik

---

Cisza

Na jeziorze dziś cisza. I tylko rozblaski
kąpią puchy łabędzie w pomarszczonej fali,
niesie wiatr pajęczyny, zamarłego lata

odgłosów kruche nitki i chowa w oddali.
Więc stoję. Niewysłowna, z głową pod chmurami,
sukni zieleń soczysta bezmiar smutku plami

zdając się zwielokrotniać żałosność jesieni.
Jakbym nagle wtargnęła - śmiejąca, radosna,
wznosząc echa beztrosko w chłodnej, ciemnej sieni

do izby, gdzie żywicą lśni trumna sosnowa,
dokańczają się świece w konarach lichtarza -

w ostry ból zrozumienia: nie ma Gospodarza.